Анар, алмаға ұқсайтын тәтті және қышқыл жеміс, шын мәнінде жидек. Табиғатта анар тығыз бұта түрінде немесе аз өсетін ағаштарда өседі. Анардың қабығы, жапырақтары мен жемістері емдік қасиетке ие.
Анар құрамындағы пайдалы заттар мен дәрумендердің тізімі:
- А дәрумені;
- С дәрумені;
- PP дәрумені;
- Е дәрумені;
- В тобындағы дәрумендер;
- кальций;
- калий;
- магний;
- фосфор;
- натрий;
- темір;
- органикалық қышқылдар;
- қант;
- илегіш заттар;
- целлюлоза;
- аминқышқылдары;
- илегіш заттар;
- фитонцидтер;
- бояғыштар.
Табиғаттағы анар және оның шығу тегі
Анар Қырымда, Иранда, Закавказияда, Жерорта теңізінде, Оңтүстік Америкада және Орталық Азияда өсіріледі. Оның шығу тегі даулы, бірақ тарихи дерек көздерінен анардың отаны Солтүстік Африка екені белгілі. Бұл латынша malum punicum және malum granatum атауларымен расталады, бұл аудармада «Пуник алма» және «Түйіршікті алма» дегенді білдіреді. Пуникум сөзі Анарларды Ежелгі Римге Финикия (Пунийліктер) әкелгенін еске түсіреді, олар Кіші Азиядан Солтүстік Африкаға көшіп, сол жерде өздерінің колонияларын құрды. Анар алғаш рет Персияда пайда болды деген ақпарат та бар.
Анар 100 жасқа толады, жыл сайын жеміс береді, күтімді қажет етпейді. Пісу үшін оған ыстық жаз қажет, өсімдік -12оС дейін суыққа төзімді. Анар ағашының жіңішке, тікенді бұтақтары, ұзартылған жылтыр жапырақтары және ашық қызғылт сары шұңқыр тәрізді гүлдері бар. Жемістердің түсі бозғылт қызғылттан қан қызылға дейін. Жемістің жоғарғы жағында сепальдар тәжді құрайды. Жемістердің ішінде қабықшалы қабықшалармен бөлінген ашық қызыл еті бар көптеген тұқымдар бар. Анардың үш түрі бар: тәтті, тәтті және қышқыл және қышқылдан кейінгі қышқыл қышқыл.
Дәстүрлі медицинаның рецептерінен тәтті анардың шырыны бүйректі емдейтіні, ал қышқылдың шырыны өт қабы мен бүйректегі тастардан құтылатыны белгілі.
Анардың емдік қасиеттері және оларды қолдану
Ертеде де анардың емдік қасиеттері көптеген ауруларды емдеу үшін қолданылған. Анар антиоксидантты қасиетке ие, оның шырынын қолдану қатерлі ісіктердің дамуына жол бермейді. Шырын сергітеді, аурудан кейін күшін қалпына келтіреді, сарқылуға көмектеседі, гемоглобинді жоғарылатады.
Анемия кезінде анар шырынын сәбіз және қызылша шырынын біріктіру пайдалы.
Оның дәндері гипертонияға көмектеседі, жүйке жүйесін тыныштандыру және ұйқыны қалыпқа келтіру үшін шайға кептірілген анар қабығын салу ұсынылады. Өсімдіктің қабығы мен жемістерінің тұтқыр қасиеттері күйік кезінде қабынуды жеңілдетеді. Қабықтан жасалған отвар диареяны емдейді және құрттарды жеңілдетеді. Анар қабығының таниндері дезинфекциялық қасиетке ие және туберкулезге, дизентерияға және ішек таяқшаларына қарсы әсер етеді. Анар шырыны ас қорытуды қалыпқа келтіреді және дисбиозды емдейді.
Анар шырыны қан тамырларын атеросклеротикалық бляшектерден сақтайды, импотенцияны емдейді. Бұл жидектің пайдалы қасиеттері косметологияда теріні ағартуға, қартаю дақтарын кетіруге қолданылады. Анар шырыны тері тесігін қатайтады және терінің майлануын азайтады.
Анардың дәндері мен шырындары тағам дайындауда түрлі тағамдар дайындауда қолданылады. Анар тұқымын салаттарға, балмұздаққа салады, олар ыдыс-аяққа өзіндік дәм беріп, әшекей ретінде қызмет етеді. Жемістің дәмі еттің дәмімен үйлеседі. Анар шырынынан ет пен балыққа үйлесетін наршараб тұздығы дайындалады.
Анар шырынын цитрустық шырын сыққыштың көмегімен сығып алады. Дәндер жақсы бөлінген, егер сіз оның жоғарғы бөлігін алып тастасаңыз, жемістерді кесіп, салқын суға бірнеше минут салып қойыңыз.
Анардың зияны және қарсы көрсеткіштері
Анардың пайдасы зияннан гөрі көбірек екені сөзсіз, бірақ көптеген ауруларды емдейтіндігіне қарамастан, сіздің ағзаңызға зиян келтірмеу үшін білуге болатын қарсы көрсеткіштер бар. Анарды гастрит, асқазан жарасы, энтеритпен ауыратын адамдар жеуге болмайды. Онда қышқылдығы жоғары болған жағдайда зиянды болатын әр түрлі қышқылдар бар. Оны іш қату және геморрой кезінде қолдануға болмайды.
Тіс ауруы кезінде анар тұқымын балмен араластырып жеуге кеңес берілсе де, анар шырыны тіс эмальына жаман әсер етеді, сондықтан анарды ішкеннен кейін аузыңызды жақсылап шайып тастау керек. Қабықтың қайнатпасын мұқият пайдалану керек, өйткені оның құрамында бас айналу, конвульсия, әлсіздік және асқазанның тітіркенуін тудыратын улы заттар бар. Егер өзіңізді нашар сезінсеңіз, дәрігерге қаралуыңыз керек.
